.jpg)
ZABAWY LOGOPEDYCZNE
Bajki logopedyczne w zabawowej formie pomagają dzieciom usprawniać narządy mowy: język, wargi, podniebienie, żuchwę.
Sprawny aparat mowy ułatwia dzieciom poprawną mowę, co wpływa na swobodną komunikację z rówieśnikami i osobami dorosłymi.
BAJKI LOGOPEDYCZNE
„SOWA SPRZĄTA SWOJE MIESZKANIE”
Sowa rozejrzała się po swojej dziupli (dz. przesuwa językiem po podniebieniu górnym, wewnętrznych ściankach policzków, podniebieniu dolnym).
Zauważyła duży bałagan. Postanowiła zrobić porządek. Zaczęła od odkurzania sufitu w dziupli ( dz. przesuwa czubkiem języka od przodu do tyłu jamy ustnej po podniebieniu górnym), zdjęła też firanki ( dz. liczy czubkiem języka górne zęby) i włożyła je do pralki( dz. wykonuje motorek wargami ). Po chwili pralka zaczęła płukanie firan ( dz. przepycha powietrze wewnątrz jamy ustnej ).
Sowa odkurzyła też ściany ( dz. przesuwa czubkiem języka po wewnętrznej ścianie policzków ) oraz podłogę ( dz. przesuwa czubkiem językiem po podniebieniu dolnym w okolicach łuku zębowego. )
Rozwiesiła firanki ( dz. ponownie liczy czubkiem języka górne zęby).
Sowa była bardzo zadowolona z wykonanej pracy i szeroko się uśmiechnęła ( dz. rozciąga szeroko usta ).
Dumna wyjrzała z dziupli i rozejrzała się wokoło ( dz. porusza językiem ruchem okrężnym na zewnątrz jamy ustnej ).
Spojrzała w górę ( dz. sięga czubkiem języka w kierunku nosa ), spojrzała w dół ( dz. sięga czubkiem języka w kierunku brody ).
Rozejrzała się też w prawo ( dz. przesuwa czubkiem językiem do prawego kącika ust ) i lewo( dz. przesuwa czubkiem języka do lewego kącika ust ).
Wszędzie był porządek i słychać było śpiewające ptaki ( dz. gwiżdżąc, naśladuje głosy ptaków ).
„PRZYGODA WĘŻA”
Wąż spał smacznie w swojej jaskini ( język leży płasko na dolej jamy ustnej). Kiedy mocniej zaświeciło słońce, zaczął się wiercić ( dz. porusza czubkiem języka za dolnymi zębami ).
Obudził się, podniósł ( dz. dotyka językiem do dziąseł za górnymi zębami) i rozejrzał dookoła ( dz. oblizuje górne i dolne zęby od strony wewnętrze) . Chciał wyślizgnąć się ze swojej jaskini ( dz. przeciska język między zbliżonymi do siebie zębami ), ale okazało się, że przejście zablokował duży kamień ( dz. przy złączonych zębach rozchyla i łączy wargi ).
Po kilku próbach udało się ominąć przeszkodę. Wąż wyszedł na zalaną słońcem polanę ( dz. wysuwa język daleko do przodu ).
Zatańczył uradowany ( dz. rozchyla usta jak przy uśmiechu, oblizując wargi ruchem okrężnym ) i zasyczał głośno ( dz. wymawia sssssssssssssss……. ).
„STRAŻAK STASZEK”
Pewnego dnia przy ulicy Szałasowej wybuchł pożar. Pani Szostkowa zadzwoniła do straży pożarnej. Strażak Staszek szybko wskoczył do wozu i „na sygnale” pojechał na miejsce pożaru (dz. wymawia połączenie samogłosek e-o, e-o). Na miejscu zobaczył, że płonie dach (dz. układa dolne zęby na górną wargę) i parter (dz. układa górne zęby na dolną wargę).Rozwinął wąż (dz. tworzy rulonikz języka) i zaczął gasić płomienie. Strażak biegał po całym domu, gasząc ogień (dz. przesuwa czubkiem języka po górnych zębach, podniebieniu górnym i dolnych zębach). Nagle zabrakło wody. Staszek postanowił gasić ogień piaskiem (dz. wysuwa i chowa szeroki i płaski język). W końcu ogień zgasł, słychać było tylko syk (dz. wymawia długie sss…). Strażak raz jeszcze sprawdził wszystkie pomieszczenia w domu (dz. czubkiem, wewnętrzne strony policzków, dolne zęby językadotyka podniebienie górne, górne zęby i podniebienie dolne). Wokół rozległy się oklaski (dz. „klaszcze”, uderzając szerokim językiem o podniebienie). Strażak Staszek zadowolony z wykonanej pracy (dz. rozciąga usta w szerokim uśmiechu) odjechał wozem strażackim (dz. wykonuje motorek wargami).
„DUSZEK STEFEK”
Duszek odkurzał podłogę (dz. oblizuje czubkiem języka dolne podniebienie), ściany (dz. oblizuje czubkiem języka wewnętrzną stronę policzków), zdejmował pajęczyny z sufitu (dz. dotyka czubkiem języka różnych miejsc na podniebieniu górnym). Uśmiechnął się zadowolony ze swojej pracy (dz. rozciąga wargi) i cmokną z zadowoleniem (dz. zaokrągla wargi).
Materiał przygotowany na podst. wyd. Harmonia „Języczkowe przygody” aut. A.Tońska - Morawiec
ZABAWY JĘZYKOWE
„PAN PYTALSKI”
W poniedziałek Pan Pytalski umówił się z przyjacielem SZ do kina. Gdy rano wstał zapomniał, z którym przyjacielem się umówił. Pomóż mu przypomnieć sobie, z którym przyjacielem się umówił. Klaśnij w dłonie, gdy usłyszysz właściwego przyjaciela:
- Czy ja umówiłem się z przyjacielem Z? – dz. kręcą głową, że nie;
- Czy ja umówiłem się z przyjacielem S? – dz. kręcą głową, że nie;
- Czy ja umówiłem się z przyjacielem SZ? – dz. klaszczą w dłonie.
W ten sam sposób postępujemy z kolejnymi głoskami.
„JEDZIE POCIĄG”
Jedzie pociąg z daleka, na każdego zaczeka. Ładujemy towary na zadane sylaby: cza, sza, la, wa itp.
„WLAZŁ KOTEK NA PŁOTEK”
Śpiewanie piosenki zastępując samogłoski jedna wybraną np.
Wlazł katak na płatak a mraga,
Ładna ta pasanka nadłaga,
Na kratka, na dłaga lacz w sam raz,
Zaśpawaj kataczka jaszcza raz.
„ECHO’
Dz. za przykładem prowadzącej nawołują swoje imiona, przeciągając samogłoski, oddzielając sylabami.
„ŚLIMAK” – zab. oddechowo – emisyjna
Przeciąganie wybranej samogłoski, na jednym wydechu połączenie z ruchem palca po ślimaku.
„SZUKAMY WYRAZÓW NA WYLOSOWANĄ SAMOGŁOSKĘ, LUB SYLABĘ” – zab. z piłką.
„SAMOGŁOSKI” – zab. ruchowa – pokazywanie ciałem samogłosek.
„TWORZENIE OBRAZKA Z SAMOGŁOSEK”