.jpg)
"Pan Kleks"
AKADEMIA PANA KLEKSA.
Z boku kilku chłopców bawi się piłką, kopią ją do siebie, śmieją się i cieszą. Adaś przechodzi obok nich, trzyma książkę.
Wołają:
CHŁOPCY:
Adaś, chodź do nas, zagramy w piłkę!
Adaś uśmiecha się do nich grzecznie, kiwa jednak głową, dając im delikatnie do zrozumienia, że nie ma ochoty grać w piłkę.
Siada na schodach (ławeczce).
ADAŚ:
Oni znowu biegają za piłką, jak ślepe kury za ziarnem...Te zabawy wydają mi się okropnie nudne.
Wolę czytać ciekawe książki, marzę o tym, aby kiedyś przeżyć jakąś wielką przygodę, właśnie jak w książkach.
Podlatuje do niego czarny szpak Mateusz.
SZPAK MATEUSZ:
Witaj Adasiu. Czekamy na Ciebie w naszej bajce.
ADAŚ:
Kim jesteś? Potrafisz mówić? Przecież jesteś szpakiem!
SZPAK MATEUSZ:
Mam na imię Mateusz. Mieszkam w Akademii Pana Kleksa. Zaprowadzi Cię do niej piosenka....
(w tle słychać melodię piosenki „Na wyspach Bergamutach”)...idź tam, skąd słychać ją najwyraźniej.
Adaś wstaje i rozgląda się wokół próbując znaleźć kierunek z którego słychać muzykę. Podąża za nią. Dołączają do niego kolejno inni chłopcy.
TANIEC do piosenki „Na wyspach Bergamutach”.
Docierają do Akademii. Chłopcy się rozchodzą. Pojawia się Pan Kleks. Podchodzi do Adasia i oprowadza go po Akademii.
PAN KLEKS:
Bardzo się cieszę, że trafiłeś do naszej bajki chłopcze. Czeka tutaj na Ciebie wiele ciekawych przygód oraz nowi przyjaciele. Na parterze Akademii znajdują się sale szkolne, sypialnia oraz jadalnia. Na pierwszym pietrze jest kuchnia, mój gabinet, szereg innych sal oraz wejścia do pięknych bajek, które za chwilę poznasz.
Wchodzą na korytarz pełen drzwi. Za każdą kryje się jakaś bajka. Po korytarzu przechadza się
J. Ch. Andersen w swoim ciemnym płaszczu i wysokim kapeluszu. Przechodząc obok Pana Kleksa i Adasia witają się, po czym znika w drzwiach jednej z bajek.
W tym czasie w tle słychać melodię piosenki „Witajcie w naszej bajce”
TANIEC do piosenki „Witajcie w naszej bajce”.
Dzieci po skończonym tańcu siadają po lewej i prawej stronie sceny. Pan Kleks zwraca się do dzieci z Akademii oraz do dzieci z widowni:
PAN KLEKS:
Każdy z nas ma swoją bajkę. Taką jedną jedyną, dzięki której może ruszyć w świat wyobraźni. Niestety kiedyś zapomnicie o tym miejscu, gdzie dzieciństwo może uwolnić swój świat fantazji. Jednak jest sposób, abyśmy nigdy nie zapomnieli, ale każdy musi odnaleźć go sam.
Na scenę wychodzi Bajka. Piękna Pani ubrana w długą suknię i koronę. Za nią podążają dziewczynki, w zwiewnych, delikatnych sukienkach (spódnicach), w dłoniach trzymają chustki ( mogą nieć je przymocowane do nadgarstków, aby było im wygodniej).
PIOSENKA Echa dziecięcych lat (jestem Twoją bajką).
TANIEC do piosenki Echa dziecięcych lat (jestem Twoją bajką).
Natalia Kąckowska.